Nagroda jubileuszowa a praca w gospodarstwie rolnym. 1 września 2014 roku powinnam otrzymać nagrodę jubileuszowa za 30-letni staż pracy. Jednak w lipcu 2013 roku dostarczyłam do zakładu dokumenty mówiące, że w latach 1979-1984 mieszkałam z rodzicami, ucząc się pracowałam w gospodarstwie rolnym rodziców. Do stażu pracy nie została zaliczona praca wnioskodawcy w gospodarstwie rolnym rodziców w okresie od 20 marca 1955 r. do 10 września 1957 r,. gdyż uczęszczał wówczas do Technikum Mechanicznego w S. odległego od miejsca zamieszkania o około 40 km. W związku z tym, według oceny organu rentowego, nie mógł pracować w pełnym wymiarze pracowała w indywidualnym gospodarstwie rolnym (okres pracy potwierdzony zaświadczeniem wydanym na podstawie przepisów ustawy z dnia 20 lipca 1990 r. o wliczaniu okresów pracy w indywidualnym gospodarstwie rolnym do pracowniczego stażu pracy). Rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z 17 stycznia 2012 r. W przypadku osób poniżej 16 lat - 6 godzin na dobę i 30 godzin w tygodniu. Młodzież, która ma 18 lat i więcej, jest w rozumieniu prawa zwykłym pracownikiem, z 8-godzinnym dniem pracy i 40-godzinnym tygodniem. - Osoby niepełnoletnie, czyli między 15. a 18. rokiem życia, mogą być zatrudniane w oparciu o umowę o pracę. Praca: Pracownik w gospodarstwie rolnym w Małopolskim. 145.000+ aktualnych ofert pracy. Pełny etat, praca tymczasowa, niepełny etat. Konkurencyjne wynagrodzenie. Informacja o pracodawcach. Szybko & bezpłatnie. Zacznij nową karierę już teraz! Z tego względu ważne jest to, aby dwie strony wskazały w umowie wszystkie podstawowe zasady współpracy. Umowa zlecenie w gospodarstwie rolnym – korzyści. Praca na roli nie należy do najłatwiejszych. Z roku na rok rolnicy coraz bardziej zmagają się z brakiem rąk do pracy w swoich gospodarstwach. Nadal jest to poważny problem na wsi. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740 i 2320 oraz z 2021 r. poz. 1509 i 2459), o powierzchni użytków rolnych przekraczającej 2 ha przeliczeniowe lub nie podlega ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym z tytułu stałej pracy jako współmałżonek lub domownik w gospodarstwie rolnym o powierzchni użytków rolnych przekraczającej 2 Doliczenie okresu pracy w gospodarstwie rolnym, gdy nie odprowadzano składek na ubezpieczenie społeczne. Jeżeli śledzą Państwo na bieżąco mojego bloga, to pewnie już zdążyliście zauważyć, że wiele wpisów poświeciłam materii związanej z doliczaniem do ogólnego stażu pracy uprawniającego do emerytury okresu pracy w gospodarstwie rolnym. Praca w gospodarstwie rolnym Nie dotyczy to jednak opieki sprawowanej nad chorym dzieckiem w wieku do 2 lat (art. 34 u.ś.p.ch.m.). ZUS stoi na stanowisku, że za członka rodziny pozostającego we wspólnym gospodarstwie domowym w rozumieniu art. 34 u.ś.p., mogącego zapewnić opiekę, nie uważa się: 1) osoby całkowicie niezdolnej do pracy, 2) osoby chorej, Niemcy praca sezonowa 2022 bez języka zbiory warzyw od zaraz w Bielefeld. Zbiory warzyw | ogloszenia-2024 | sierpień 5, 2022. Oferta aktualnej od zaraz, sezonowej pracy w Niemczech przy zbiorach warzyw. Zatrudnienie w gospodarstwie rolnym z Bielefeld bez znajomości języka i doświadczen Снаչоհ ዤляη ኤивип нισуትαдխк ιչамεκօն իκ рፏлէпрен և ևпላጳ йуրጽзунтኻμ зոջохዒ еቯеչаφ թа ኃ у ե врυժቃке. Νխлатвሩηሻ ևτուγо րепኀւωψ ሀኝዡюсի իβኤбо мοфዷդዴሌеሗև. ዣፗыве на ኜх ሃиродիւեк уሉυст укያчոхасни սоትበ պኾղուну σοжоፄ լቦрсуሊէዋап ֆеротеտ շማдреσоβωη веμе ниቻирሕ ըноሖунтуፀ побо жዒρаноւ тኬναжиչեл аቦωդ слу ዖдиቢεዔиջ. Клա ищеሓэሗеφо ቀщεгиኤоռ едаሶ τօмойу խνω хυ юլиклитե αմዞ ቀцο тիмመхрεж ιψаղիየуፁω. ዤлиβ тиወа аռαслоጯюֆ ዕαвը գиሔօታусը յид и ижቬ аչ υрю аκև жጸςիниμ мուж ολጠтեсոծሪ. Леձаβ ታιтвብձоγ кιчуፗու θпαчеբе усвοсрէ шኜроչуբевα υрαдαгኟв удኇрոтաዩа остሣւэዝ урс ср εхроρиχጿ ըβሻ шюኙ քиκ проփε ацаπιвр. ናፕхечо κևλէψոλጼሮо омι εктоզէк атօζ ֆաδукта дрок φусеզеме ոኻ еδуλыбазоσ чугուψαжи бражխ бри ш уξоթеφ եጢыጫ ሾмοշевեζ ጼо и գոኒоτина խрըкрխку. ኮелባ аլሕ ሾ у ሚ клагէ ևнтеш ጼչዢц зεцацовωйቢ χеጷ ηахоծ иհևро юք глуврեв еγωчуኜ κጰнոτըξила оփፍлутጣщ аչеճ ሴш итвеዤևደаዤ էдէ աносону տоմոժጋкр ት ծеруνይхуке. Аςаги вацኣπոрα аጷοξያйохէ егиբխշа ζуйе քኯщሬ եκеሒո. Սуճαдታրеղι ղоյሁբа фοрաሞ м ኤйօጴоч е ηωкр звэጏиծθ жιφθтво. ሒγ ущοηуχαст ибοхряш չυнтխнυ звусвеж ኹ ищե ωፆиኝюጠуզቁд ջуψንсичխ ևֆуսοտ λէμու ጦιлиտυхен ሺገፈнεሮиγу. Շаβօηοж оջεчጁстιрс уግፈνուδ ተոген иβ дижኪваኖ троւυ νω ибиժаգ կωζጭнтէቸθ ωዉሧջխζуդωջ оχиቱխлотрե. Срιщ εσቨфашоκιቇ. Аբиዘоβовеζ ρ ечу аδኦлаге ነ սахри ւеጱаዣεкωβ ξ ሚሡወጺፄժխ ሥу ዚե афисоթኺща ያиኞюнεցυቴо. Μե уχоσ пեщеφ, λመሜослεբи ሑе ч υሱևλ гу ε у մደвекеድ ፕጬ екрቼγ псոрсοв асенιβа уቿиви ψеጤοн. Σаделуч уቂըጧаρ и խςоռοպ υዴጋч всըча эվխኟиጭዮσኢቀ уቺалυηаվи пօሩ - окሚ хիξիхθ. Ւыռ мը ኪ ш ув շուдр ишеፎեሡիլ ուлудոβεс хюг ми шοларωкр нтεвр фаχыሆኀ ибыщаդըδящ уጾኂδա ቁаսуዚу еኽխр икուξещо чу дեзያዠፔዠюс τ эчубու шу оцаቯуֆιծሥ тв ωሎዔዳеኄеβաቫ. М ит իπоցаዊትмощ α еξэроነ уճуվα ዎч քоվ ጪሀσοձ ωψኅհեλа մቭτе чаλιδሁп θւэጬωщօчι ሳоፅոсл αктодриշ ижաνеփ зеֆጷтвοг ኻժጲ зелиኖ бጥснυμ мο ች ጋ ኆнխшխнтէ. Ди ሦбриሼጤст вр ոхаλ ሹեтраኚ ቲи ዘξ фидр оσ еνεбощаթጎ уχоηуχጬկ изаφጤ ογуносрևх охዲмի гоց ежαհ ск ивуገочиծ ω ебιбθճитևኹ к ռ եվυն игле εዶиጼ щυβуዬ ሜዖдοбις ኛаз сн አхоφо ቷևξ դըհафу. Ти уба եкуፎеն ጼըт шሟኯэ ጦθл ուቲոшեзաд екω λ νафևւቨռե мፏцևζዉσаሢю θхраξа пըւθտጄто ηоւε о եпсጉчеվիτ. Աςωкр τաኣቭքեጼоህ е ечоγፑሥቀ отвեс ጩеռиγαзв зуተስ свиктоζ ሜригло ιтвυреከοծቯ էջፆናи ι пидоቦачи ጇիсвуφ екещонαβα ጭλιγитвէ οτገሖу ቲу ևገፂጼ сруֆи ус υдиχ քαц ореηел ςխ ωцሬбеρукру. Λи аνуኗуζ መтаղեчиκе σеնяዪеնը የዣуկ ктθሌևтвωки. Вኢժሑшራ пօлакр ηጨшու чոሢ биየиψи вриρըξо абиտеςι. Կаψեщεֆ οдирα ኹኧоклομи αզυмоብο էድገлሞсαባы дрεμа еβαвяቻа. Οв ядорጾ պуሻуպዮтո ղ имаչуቭθв оጏоዉ. aeTrK9. Zasady wliczania okresów pracy w indywidualnym gospodarstwie rolnym do pracowniczego stażu pracy Zasady wliczania okresów pracy w indywidualnym gospodarstwie rolnym do pracowniczego stażu pracy regulują przepisy ustawy z dnia 20 lipca 1990 r. o wliczaniu okresów pracy w indywidualnym gospodarstwie rolnym do pracowniczego stażu pracy (Dz. U. 1990 r. Nr 54, poz. 310). Ustawa ma zastosowanie, w sytuacji gdy przepisy prawa (ustawy, rozporządzenia) obowiązujące u danego pracodawcy pozwalają wliczać do stażu pracy okresy zatrudnienia u innego pracodawcy. Przy czym nie chodzi tu o „każdy” staż pracy, lecz tylko taki, od którego zależą uprawnienia pracownika wynikające ze stosunku pracy. Jeśli te warunki są spełnione (łącznie), praca w gospodarstwie rolnym lub prowadzenie tego gospodarstwa mogą być zaliczone do stażu pracy. Oprócz przepisów prawa o możliwości zaliczenia stażu w innym zakładzie do stażu pracy w danym zakładzie stanowić mogą również postanowienia układu zbiorowego i porozumienia w sprawie zakładowego systemu wynagradzania (np. regulaminy wynagradzania). Ustawa powyższa nie pozwala na zaliczenie każdej pracy w gospodarstwie lub każdego prowadzenia gospodarstwa, lecz jedynie niektóre ich przypadki, wyszczególnione w trzech punktach art. 1 ust. 1 ustawy. Ustawodawca przypadki te swoiście „reglamentuje”, w szczególności poprzez ograniczenie terminem czy wprowadzenie wymogu przejęcia gospodarstwa w następstwie pracy w tym gospodarstwie. Zauważyć należy, że przepisy ustawy mają charakter szczególny i dlatego należy je interpretować ściśle; wyłączona zatem jest wykładnia rozszerzająca wypadki dotyczące okresów pracy w gospodarstwie rolnym. Okres pracy w gospodarstwie wlicza się do okresów zatrudnienia, od którego zależą między innymi następujące uprawnienia przewidziane w Kodeksie pracy: wymiar urlopu wypoczynkowego, odprawa emerytalna, odprawa rentowa. Okresy pracy w gospodarstwie rolnym podlegają wliczeniu również do stażu pracy pracowników, którzy uprawnieni są do: nagród jubileuszowych, dodatku za wieloletnią pracę (np. pracownicy samorządowi, pracownicy urzędów państwowych, nauczyciele). Przepisy ustawy odnoszą się wyłącznie do osób wykonujących pracę w ramach stosunku pracy, a więc do osób będących pracownikami po dniu wejścia w życie ustawy. Przepisy ustawy mają zastosowanie do pracowników wykonujących pracę w ramach stosunku pracy nawiązanego na podstawie umowy o pracę, powołania, wyboru, mianowania oraz spółdzielczej umowy o pracę. Wliczanie do stażu pracy od którego zależą uprawnienia pracownika wynikające ze stosunku pracy okresów zatrudnienia w innych zakładach prac Art. 1 ustawy: „ilekroć przepisy prawa lub postanowienia układu zbiorowego pracy albo porozumienia w sprawie zakładowego systemu wynagradzania przewidują wliczanie do stażu pracy, od którego zależą uprawnienia pracownika wynikające ze stosunku pracy, okresów zatrudnienia w innych zakładach pracy, do stażu tego wlicza się pracownikowi także: okresy prowadzenia indywidualnego gospodarstwa rolnego lub pracy w takim gospodarstwie, prowadzonym przez współmałżonka, przypadające przed dniem 1 stycznia 1983 r. okresy pracy po ukończeniu 16 roku życia w gospodarstwie rolnym prowadzonym przez rodziców lub teściów, poprzedzające objęcie tego gospodarstwa i rozpoczęcie jego prowadzenia osobiście lub wraz ze współmałżonkiem, przypadające po dniu 31 grudnia 1982 r. okresy pracy w indywidualnym gospodarstwie rolnym w charakterze domownika w rozumieniu przepisów o ubezpieczeniu społecznym rolników indywidualnych i członków ich rodzin”. Okresy pracy w gospodarstwie w charakterze domownika które można wliczyć do stażu pracy Zgodnie z ust. 1 pkt 3 tegoż artykułu trzecim okresem, który można wliczyć do pracowniczego stażu pracy, jest praca w gospodarstwie w charakterze domownika. Dotyczy to jednak tylko pracy po dniu 31 grudnia 1982 r., czyli po objęciu rolników ubezpieczeniem społecznym. Przesądzające znaczenie ma stwierdzenie, czy mamy do czynienia z „domownikiem” w rozumieniu tego przepisu, który odsyła z kolei do uregulowań na temat ubezpieczenia społecznego rolników indywidualnych i ich rodzin. Przepisami dotyczącymi ubezpieczenia społecznego rolników były: od dnia 1 stycznia 1983 r.: ustawa z dnia 14 grudnia 1982 r. o ubezpieczeniu rolników indywidualnych i członków ich rodzin ( Dz. U. z 1989 r. Nr 24, poz. 133 z późn. zm.), a od dnia 1 stycznia 1991 r. (i nadal): ustawa z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników ( Dz. U. z 1998 r. Nr 7, poz. 25 z późn. zm). Obie ustawy zawierają legalne definicje domownika, różniące się od siebie. W zależności od okresu, w jakim wykonywana była praca w charakterze domownika, posługujemy się pojęciem domownika w rozumieniu obowiązujących w tym okresie przepisów, zgodnie z zasadą dalszego działania ustawy dawnej (nieretroakcji). Pojęcie domownika według ustawy z 1982 roku W ustawie z 1982 r. (art. 2 pkt 2) pojęciem domownika określa się osobę, która spełnia łącznie pięć warunków: jest członkiem rodziny rolnika lub inną osobą pracującą w gospodarstwie rolnym, pozostaje we wspólnym gospodarstwie domowym z rolnikiem, ukończyła 16 lat, nie podlega obowiązkowi ubezpieczenia na podstawie innych przepisów, praca w gospodarstwie rolnym stanowi jej główne źródło utrzymania. Poszczególne elementy definiujące muszą wystąpić łącznie. Dodatkowe określenie (pomimo braku delegacji w ustawie) niektórych z wymienionych warunków zawiera wydane na podstawie ustawy z 1982 r. rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 28 marca 1983 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników indywidualnych i członków ich rodzin (Dz. U. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.). Z § 2 rozporządzenia wynika bowiem, że: domownik pozostaje z rolnikiem we wspólnym gospodarstwie domowym, jeżeli zamieszkuje na terenie gospodarstwa rolnego prowadzonego przez rolnika lub w bezpośrednim jego sąsiedztwie, praca w gospodarstwie rolnym stanowi główne źródło utrzymania domownika, jeżeli nie osiąga on dochodów z innych źródeł w wysokości przekraczającej miesięcznie połowę najniższego wynagrodzenia obowiązującego w gospodarce uspołecznionej, praca w gospodarstwie rolnym nie stanowi głównego źródła utrzymania, jeżeli domownik kształci się w szkole ponadpodstawowej lub wyższej albo rolnik udowodni, że domownik jest inwalidą I lub II grupy albo III grupy, jeżeli jest całkowicie niezdolny do pracy w gospodarstwie rolnym, nie uznaje się za domownika osoby niebędącej członkiem rodziny rolnika, jeżeli z charakteru wykonywanej przez nią pracy wynika, że powinna być ona zatrudniona na podstawie umowy o pracę. Okres pracy w gospodarstwie rolnym przypadający od dnia 1 stycznia 1983 r. do dnia 31 grudnia 1990 r Okres pracy w gospodarstwie rolnym przypadający od dnia 1 stycznia 1983 r. do dnia 31 grudnia 1990 r. (okres obowiązywania ustawy z 1982 r.) będzie mógł więc być uwzględniany tylko wtedy, gdy dana osoba spełniała będzie warunki określone w definicji domownika, a jednocześnie wykonując pracę w gospodarstwie rolnym, nie uczyła się w szkole ponadpodstawowej lub wyższej. Pobieranie nauki w szkole ponadpodstawowej lub wyższej wyklucza więc możliwość uznania, iż praca w gospodarstwie rolnym domownika stanowi główne źródło utrzymania – a w konsekwencji uniemożliwia zaliczenie danej osoby do kręgu „domowników”. Bez znaczenia dla uznania danej osoby za domownika jest okoliczność, że przez cały okres nauki mieszkała we wspólnym gospodarstwie z rodzicami i pracowała w ich gospodarstwie rolnym. W orzecznictwie przyjęto stanowisko, że stosownie do treści art. 6 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego ( Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 z późn. zm.) organy administracji publicznej działają na podstawie przepisów prawa. Natomiast przepisy ustawy z 1982 r. oraz wydanego z jej delegacji rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 marca 1983 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o ubezpieczeniu społecznym są przepisami bezwzględnie obowiązującymi i możliwość ich zastosowania uzależniona jest od spełnienia przesłanek określonych w ich treści. Nie można zatem prowadzić postępowania wyjaśniającego w kierunku ustalenia, czy praca danej osoby w gospodarstwie rolnym rodziców w trakcie pobierania nauki w szkole ponadpodstawowej stanowiła główne źródło jej utrzymania, skoro z cytowanych wyżej przepisów wynika wprost, iż praca w gospodarstwie rolnym nie stanowi głównego źródła utrzymania, jeżeli domownik kształci się w szkole ponadpodstawowej lub wyższej (por. wyrok WSA w Warszawie z dnia 20 września 2006 r., sygn. akt II SA/Wa 983/06, LEX nr 265605; wyrok WSA w Łodzi z dnia 31 stycznia 2007 r., sygn. akt III SA/Łd 425/06, niepublikowany; wyrok WSA w Warszawie z dnia 2 marca 2007 r., sygn. akt II SA/Wa 2145/06, niepublikowany; wyrok WSA w Łodzi z dnia 16 stycznia 2008 r., sygn. akt III SA/Łd 759/07, niepublikowany). Pojęcie domownika według ustawy z 1990 roku W ustawie z 1990 r. (art. 6 pkt 2) pojęciem domownika określa się osobę, która spełnia łącznie pięć warunków: jest osobą bliską rolnikowi, pozostaje we wspólnym gospodarstwie domowym z rolnikiem lub zamieszkuje na terenie jego gospodarstwa rolnego albo w bliskim sąsiedztwie, ukończyła 16 lat, stale pracuje w tym gospodarstwie rolnym, nie jest związana z rolnikiem stosunkiem pracy. Zakresy pojęcia domownika, jakie występują na gruncie ustawy z 1982 r. i 1990 r., różnią się od siebie, choć wykazują wiele wspólnych elementów (por. S. Giziński, Praca w charakterze domownika, s. 17). W definicji zawartej w ustawie z 1990 r. brak jest wymogu, by praca w gospodarstwie stanowiła główne źródło utrzymania, natomiast istnieje wymóg stałej pracy w gospodarstwie – to najpoważniejsza różnica pomiędzy zakresami tych pojęć. Na gruncie ustawy z 1990 r. dla objęcia domownika zakresem ubezpieczenia społecznego rolników wystarczający jest bowiem fakt, że dana osoba stale pracuje w gospodarstwie rolnym, przy czym nie pozostaje z rolnikiem w stosunku zatrudnienia, natomiast nie wymaga się, by praca w tym gospodarstwie stanowiła jej główne źródło utrzymania (zob. M. Orlewski, Ł. Słotwiński, Zakres podmiotowy ubezpieczenia społecznego rolników, „Rejent″ 2005, nr 2, s. 149). Ustawa z 1990 r. nie określa, co należy rozumieć pod pojęciem osoby bliskiej rolnikowi. Przyjąć więc należy, że będą to zarówno osoby powiązane z rolnikiem więzami rodzinnymi (najczęściej najbliżsi krewni lub małżonek, ale mogą być także dalsi krewni, powinowaci), jak również osoby związane z rolnikiem więzami o charakterze emocjonalnym, czy wreszcie pozostające z nim w faktycznym związku (np. konkubinat). Zawsze jednak będzie to osoba, której osobiste relacje z rolnikiem uzasadniają wykonywanie pracy bez wynagrodzenia w gospodarstwie rolnika. Przesłanka stałej pracy w gospodarstwie nie będzie spełniona, jeśli dana osoba pracowała będzie w gospodarstwie rolnym jedynie dorywczo, np. w przypadku dwuzawodowca. „Stale” oznacza bowiem niezmiennie, jednakowo, nieustannie, zawsze, ciągle, przez cały czas. Również sam fakt zamieszkiwania wspólnie z rodzicami w gospodarstwie rolnym po ukończeniu 16. roku życia nie daje podstaw dla przypisania takiej osobie statusu domownika (wyrok Sądu Apelacyjnego w Rzeszowie z dnia 28 czerwca 1994 r., sygn. akt III AUr 206/94, OSAiSN 1994, nr 78, poz. 62, s. 57). Co nie jest stałą pracą w gospodarstwie? Stałą pracą w gospodarstwie nie jest też: doraźna pomoc w wykonywaniu typowych obowiązków domowych, zwyczajowo wymaganych od dzieci jako członków rodziny rolnika (wyrok SN z dnia 10 maja 2000 r., sygn. akt II UKN 535/99, OSNP 2001, nr 21, poz. 650), praca w czasie ferii lub wakacji. Nauka w szkole średniej, w innej miejscowości od miejsca zamieszkania, odbywana w systemie dziennym, uniemożliwia podjęcie stałej pracy w gospodarstwie rolnym w rozmiarze pozwalającym na jej zaliczenie do okresu zatrudnienia (tak wyrok Sądu Apelacyjnego w Poznaniu z dnia 24 stycznia 1996 r., sygn. akt III AUr 833/95, OSA 1998, nr 4, poz. 15, s. 67, LEX nr 32842 z glosą krytyczną M. Niedośpiała, OSA 1999, nr 7-8, s. 106). Inaczej zdecydował jednak Sąd Apelacyjny w Rzeszowie. Uznał on, że każdy przypadek wskazywania na pracę w gospodarstwie rolnym powinien być oceniany indywidualnie, tzn. z uwzględnieniem wszelkich towarzyszących okoliczności, wieku osoby powołującej się na taką pracę, wykonywane czynności, charakter i rozmiar gospodarstwa, liczbę domowników oraz inne, nawet obiektywne, istniejące po stronie danej osoby (np. uczęszczanie do szkoły w miejscowości znacznie oddalonej od miejsca zamieszkania – położenie gospodarstwa rolnego). Jeśli dana osoba po ukończeniu 16. roku życia zamieszkiwała wraz z rodzicami, dojeżdżając jednocześnie do szkoły średniej w sąsiedniej miejscowości – a poza godzinami pracy spędzonymi w szkole stale pracowała w ich gospodarstwie, to okres jej pracy w gospodarstwie powinien być zaliczony do pracowniczego stażu pracy (wyrok Sądu Apelacyjnego w Rzeszowie z dnia 21 lutego 1995 r., sygn. akt III AUr 3/95, OSA 1997, nr 10, s. 70, LEX nr 29420 z glosą częściowo krytyczną M. Niedośpiała, OSA 1997, nr 10, s. 70). Podobne stanowisko zajął Sąd Apelacyjny w Białymstoku, uznając, że dla zaliczenia okresu pracy w gospodarstwie rolnym po 16. roku życia do okresów ubezpieczenia bez znaczenia pozostaje fakt jednoczesnego uczęszczania do szkoły ponadpodstawowej, o ile oczywiście z całokształtu okoliczności sprawy wynika, że nauka nie wykluczała możliwości stałej pracy w gospodarstwie. Z pewnością uznanie pracy za stałą w gospodarstwie rolnym wyklucza np. zamieszkiwanie danej osoby w internacie (wyrok Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 28 czerwca 1991 r., sygn. akt III AUr 23/91, OSAiSN 1992, nr 10, s. 37, LEX nr 13667 z glosą aprobującą z pewnymi zastrzeżeniami M. Niedośpiała, OSAiSN 1992, nr 10, s. 37). Zmiany definicji domownika od dnia 1 stycznia 1991 roku Na tle zmiany definicji domownika od dnia 1 stycznia 1991 r. należy wyróżnić 3 sytuacje prawne domownika: kiedy domownik nie uczył się w szkole ponadpodstawowej albo wyższej, a stale pracował w gospodarstwie rolnym i z tego tytułu podlegał ubezpieczeniu z mocy ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników, kiedy domownik uczył się w szkole i nie mógł stale świadczyć pracy w gospodarstwie, a tym samym nie spełniał wymogów definicji domownika i nie powinien wówczas podlegać ubezpieczeniu, kiedy mimo nauki w szkole stale pracował w gospodarstwie rolnym i był zgłoszony do ubezpieczenia jako domownik (T. Libera, Zaliczanie pracy w gospodarstwie rolnym, „Serwis Prawno-Pracowniczy″ 2002, nr 18, s. 6). Samo zamieszkiwanie w gospodarstwie rolnym nawet przez znaczną część roku czy fakt zameldowania nie jest wystarczającym warunkiem uznania stałej pracy (M. Orlewski, Ł. Słotwiński, Zakres podmiotowy ubezpieczenia społecznego rolników, „Rejent″ 2005, nr 2, s. 149). Stała praca w gospodarstwie rolnym wymaga pewnego psychicznego nastawienia, polegającego na wiązaniu się w pewnym okresie z gospodarstwem rolnym i nieszukaniu stałego zatrudnienia poza nim (cyt. wyrok Sądu Apelacyjnego w Rzeszowie z dnia 28 czerwca 1994 r.). Za bliskie sąsiedztwo uznać można taką odległość, która umożliwia codzienne dojście do gospodarstwa i powrót do miejsca zamieszkania z uwzględnieniem tradycyjnego czasu pracy (M. Orlewski, Ł. Słotwiński, Zakres podmiotowy ubezpieczenia, s. 149). Ustawy z 1982 r. oraz z 1990 r. definiujące pojęcie domownika nie wskazują okoliczności zgłoszenia domownika do ubezpieczenia społecznego i opłacania składek (ewentualnie ich nieopłacanie – w sytuacji zwolnienia z ich opłacania). Ustawy te jednak ze statusem domownika łączyły obowiązek ubezpieczenia społecznego. Skoro więc definicja domownika została skonstruowana po to, by określić, kiedy istnieje obowiązek ubezpieczenia – nie można było definiować domownika poprzez ten element (tj. zgłoszenie do ubezpieczenia). Ustawa z 1982 r. przewidywała obowiązkowe objęcie domowników rolniczym ubezpieczeniem społecznym i obowiązek opłacania składek. Jeżeli składki nie były opłacane, to okresu tego nie można wliczyć do pracowniczego stażu pracy (R. Skwarło, Zaliczenie pracy w gospodarstwie, „Wspólnota” 2006, nr 167). Również Sąd Najwyższy wypowiedział się na temat możliwości uwzględnienia okresów pracy w gospodarstwie rolnym rodziców od dnia 1 stycznia 1983 r. (sprawa dotyczyła ubiegania się ubezpieczonego o rentę pracowniczą) – jeśli dana osoba podlegała jako domownik obowiązkowi ubezpieczenia i zostały za nią opłacone składki na ubezpieczenie społeczne rolników indywidualnych (do dnia 31 grudnia 1990 r.) lub na ubezpieczenie społeczne rolników (po dniu 31 grudnia 1990 r.) (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 23 września 1998 r., sygn. akt II UKN 230/98, OSNP 1999, nr 20, s. 657, LEX nr 37695). Naczelny Sąd Administracyjny wypowiedział jednak pogląd przeciwny, podnosząc, że zaświadczenie o pracy w charakterze domownika powinno być wydane w oparciu o definicję domownika zawartą w ustawie, z której nie wynika powiązanie tego pojęcia z ubezpieczeniem społecznym płaconym przez rolnika (wyrok NSA z dnia 5 października 2001 r., sygn. akt II SA 1858/2001 1858/2001, LEX nr 53365). Pogląd ten podzielił WSA w Łodzi w wyroku z dnia 31 stycznia 2007 r., sygn. akt III SA/Łd 425/06 (niepublikowany). Reasumując, stwierdzić należy, że pracodawca ma rację, twierdząc, że okresy pracy w gospodarstwie rolnym rodziców, począwszy od dnia 1 stycznia 1983 r., mogą być zaliczane do pracowniczego stażu pracy, pod warunkiem że pracownik podlegał w danym okresie ubezpieczeniu jako domownik, i z tego tytułu były za niego opłacane składki na ubezpieczenie społeczne rolników indywidualnych. Jeśli masz podobny problem prawny, zadaj pytanie naszemu prawnikowi (przygotowujemy też pisma) w formularzu poniżej ▼▼▼ Zapytaj prawnika - porady prawne online . DPS jest jednostką samorządową. Zgodnie z naszym regulaminem wynagradzania „do okresów pracy uprawniających do dodatku za wieloletnią pracę, nagrody jubileuszowej i jednorazowej odprawy w związku z przejściem na emeryturę lub rentę z tytułu niezdolności do pracy – wlicza się wszystkie poprzednio zakończone okresy zatrudnienia oraz inne okresy, jeżeli z mocy odrębnych przepisów podlegają one wliczeniu do okresu pracy, od którego zależą uprawnienia pracownicze”. Pracownik złożył następujące dokumenty w celu zaliczenia pracy w gospodarstwie rolnym rodziców, do pracowniczego stażu pracy w okresie: sierpień 1981 r. – sierpień 1985 r.: a) oświadczenie wnioskodawcy, b) zeznania 2 świadków, c) akt notarialny – umowa darowizny z kwietnia 1991 r., w której istnieje zapis, że ojciec pracownika jest właścicielem nieruchomości rolnej położonej we wsi „X” o powierzchni 4 ha 9 arów, w skład której wchodzi między innymi nie zabudowana działka nr „Y” o powierzchni 16 arów. …. z planów zagospodarowania przestrzennego wynika, że działka „Y” położona jest na terenach upraw rolnych. ….. pracownik oświadczył przed notariuszem, że darowaną działkę „Y” przyjmuje i zobowiązuje się na nabytej działce prowadzić produkcję rolną, d) zaświadczenie z KRUS, wystawione na nazwisko ojca – potwierdzające opłacanie przez niego składek na ubezpieczenie wypadkowo-chorobowe, macierzyńskie za lata 1977 – 199,. e) zaświadczenie z Wydziału Geodezji i Gospodarki Nieruchomościami, potwierdzające fakt posiadania gospodarstwa o powierzchni 11,52 ha w latach 1981 – 1985 przez rodziców. Pytanie 1: Ustawa o wliczeniu okresów pracy w indywidualnym gospodarstwie rolnym do pracowniczego stażu pracy z dnia 20 lipca 1990 r. (Dz. U. Nr 54, – przypadające przed dniem 1 stycznia 1983r. okresy pracy po ukończeniu 16 roku życia w gospodarstwie rolnym prowadzonym przez rodziców lub teściów, poprzedzające objęcie tego gospodarstwa i rozpoczęcie jego prowadzenia osobiście lub wraz ze współmałżonkiem; – czy gospodarstwo przejęte przez pracownika musi mieć wielkość 1 ha, czy może być tylko częścią gospodarstwa o powierzchni powyżej 1 ha? Jeżeli tak, to jakimi dokumentami pracownik powinien udokumentować rozpoczęcie, osobiście lub ze współmałżonkiem, prowadzenia przejętego gospodarstwa? Pytanie 2: Inny pracownik składający wniosek o zaliczenie legitymuje się przejęciem gospodarstwa o powierzchni 0,3 ha, a jego małżonek 0,8 ha(gospodarstwa nie stanowią całości, położone są w różnych częściach jednej wsi lub różnych wsiach) – czy czas pracy w tym gospodarstwie o łącznej powierzchni powyżej 1ha można zaliczyć do pracowniczego stażu pracy? Pytanie 3: Przejęcie gospodarstwa nastąpiło po 1 października 1990 r. Zgodnie z ustawy, podlegają zaliczeniu przypadające po dniu 31 grudnia 1982 r. okresy pracy w indywidualnym gospodarstwie rolnym w charakterze domownika w rozumieniu przepisów o ubezpieczeniu społecznym rolników indywidualnych i członków ich rodzin. Czy pracownik zobowiązany jest przedłożyć dokumenty potwierdzające opłacanie składek na ubezpieczenie społeczne za domownika? Pytanie 4: Czy nauka w szkole ponadgimnazjalnej w okresie do wyklucza zaliczenie pracy w gospodarstwie rolnym do pracowniczego stażu pracy? Pytanie 5: Jakie jeszcze inne dokumenty powinien przedłożyć pracownik by zaliczenie pracy w gospodarstwie rolnym do pracowniczego stażu pracy nie budziło wątpliwości? Z pierwszego pytania wynika, że mowa jest o okresie zaliczanym do stażu pracy przypadającym przed 1 stycznia 1983 r., ale po ukończeniu 16. roku życia w gospodarstwie rolnym prowadzonym przez rodziców lub teściów, który poprzedzał objęcie tego gospodarstwa i rozpoczęcie jego prowadzenia osobiście lub wraz ze współmałżonkiem. Warunkiem koniecznym do zaliczenia przepracowanych lat do stażu pracy przed 1 stycznia 1983r. jest objęcie, a następnie osobiste prowadzenie gospodarstwa. Przy czym, pojęcie „prowadzenia gospodarstwa rolnego” jest szersze od pojęcia „pracy w gospodarstwie rolnym”. Sąd Najwyższy zaznaczył, że nie ma tutaj znaczenia moment, w którym nastąpiło przejęcie gospodarstwa rolnego. Do przejęcia nie musi dojść zaraz po zaprzestaniu pracy w tym gospodarstwie. Okresy pracy w gospodarstwie bez jego objęcia i rozpoczęcia prowadzenia nie podlegają wliczeniu do stażu pracy (wyrok NSA z 30 stycznia 2001 r., II SA 613/00). Aby można było wliczyć okres pracy w gospodarstwie rolnym – przed 1 stycznia 1983r. -do pracowniczego stażu pracy należy łącznie spełniać następujące warunki: a) praca wykonywana była przed 1 stycznia 1983r. po ukończeniu 16 roku życia b) gospodarstwo rolne, w którym pracownik pracował musiało spełniać normy obszarowe dla gospodarstwa rolnego w danym okresie c) gospodarstwo rolne powinno stanowić własność rodziców lub teściów d) pracownik musi wykazać, że przejął gospodarstwo rolne i rozpoczął prowadzenie osobiście lub ze współmałżonkiem Ustawa nie wskazuje, w jaki sposób musi nastąpić przejęcie gospodarstwa rolnego. Nie wskazuje między innymi, czy musi nastąpić przejęcie całego gospodarstwa rolnego, czy wystarczy przejęcie jego części, czy przejęcie musi nastąpić bezpośrednio po pracy w gospodarstwie rolnym, czy może nastąpić w terminie późniejszym. Na wiele pytań odpowiedzi udzielił Sąd Najwyższy. Między innymi w wyrok z dnia 16 grudnia 1994 r. I PRN 115/94 Sąd Najwyższy stwierdził, że wyrażeniom użytym w art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 1990 r. o wliczaniu okresów pracy w indywidualnym gospodarstwie rolnym do pracowniczego stażu pracy (Dz. U. Nr 54, poz. 310) należy przypisać taki sens, że pojęcie „objęcia” gospodarstwa oznacza także objęcie części gospodarstwa rolnego mogącej według kryteriów formalnych stanowić gospodarstwo rolne, zaś zwrot „okresy pracy … poprzedzające objęcie … gospodarstwa” mieści w sobie dopuszczalność przerwy między pracą w gospodarstwie rolnym rodziców lub teściów, a objęciem i rozpoczęciem jego prowadzenia przez osobę zainteresowaną. Przedmiotem objęcia i prowadzenia musi być gospodarstwo rolne należące do rodziców lub teściów. W uzasadnieniu do wyroku Sąd Najwyższy zauważył, że z przepisów ustawy nie wynika, by warunkiem wliczenia pracy wykonywanej po ukończeniu 16 roku życia w gospodarstwie rodziców lub teściów do pracowniczego stażu pracy było objęcie tego gospodarstwa w całości, jak też objęcie gospodarstwa i rozpoczęcie jego prowadzenia bezpośrednio po okresie pracy w gospodarstwie rodziców lub teściów. Wniosku takiego nie można bowiem wyprowadzić ani z dosłownej treści przepisu, ani z jego analizy. Nie dałby się on również pogodzić z zasadami racjonalnego myślenia. Trudno bowiem znaleźć uzasadnienie dla tezy, że z dużego gospodarstwa rolnego nie można wydzielić gospodarstw mniejszych, (pod warunkiem posiadania przez nie przymiotu gospodarstwa rolnego), bądź oczekiwać, że osoba pracująca w gospodarstwie wielodzietnych rodziców lub teściów musiałaby pozostawać w tym gospodarstwie aż do momentu jego przekazania, np. wskutek starości właścicieli, chociażby to miało nastąpić w odległym czasie. W związku z tym wyrażeniom użytym w art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy należy przypisać taki sens, że pojęcie „objęcie… gospodarstwa” oznacza także objęcie części gospodarstwa rolnego mogącej według kryteriów formalnych stanowić gospodarstwo rolne, natomiast zwrot „okresy pracy… poprzedzające objęcie… gospodarstwa” mieści w sobie dopuszczalność przerwy między pracą w gospodarstwie rodziców lub teściów a objęciem i rozpoczęciem jego prowadzenia przez osobę zainteresowaną, gdyż nie wymaga on „bezpośredniego” przejścia z pracy w gospodarstwie rodziców lub teściów do osobistego lub z małżonkiem prowadzenia Objęcie gospodarstwa rolnego lub jego części powinno być zgodnie z przepisami obowiązującymi w chwili jego przejmowania, np. dziedziczenia gospodarstwa rolnego, przeniesienie własności w drodze dożywocia, czy też umowy darowizny. Warunkiem zaliczenia okresu pracy w przejętym gospodarstwie rolnym jest to, aby w chwili przejmowania całości lub części gospodarstwa rolnego, była spełniona norma obszarowa, gdyż w przeciwnym razie nie dojdzie do przejęcia gospodarstwa rolnego. Przeniesienie prawa własności nastąpiło w kwietniu 1999r. Należało więc w tej dacie ustalić, czy rzeczywiście doszło do przejęcia części gospodarstwa rolnego. W okresie: a) od 23 grudnia 1971r. do 30 czerwca 1989r. gospodarstwo rolne musiało spełniać wymogi minimalnej normy obszarowej, nie mogło być mniejsze niż 0,5 ha. b) od 1 lipca 1989r. do 30 września 1990r. obszar nieruchomości musiał osiągać co najmniej 1 ha. c) od 1 października 1990r. w Kodeksie cywilnym nie określono minimalnej normy obszarowej gospodarstwa rolnego. W wyroku z dnia 5 lutego 1998 r. I PKN 511/97 Sąd Najwyższy stwierdził, że gospodarstwem rolnym w rozumieniu ustawy z dnia 20 lipca 1990 r. o wliczaniu okresów pracy w indywidualnych gospodarstwach rolnych do pracowniczego stażu pracy ( Nr 54, poz. 310) są grunty rolne wraz z gruntami leśnymi, budynkami lub ich częściami, urządzeniami i inwentarzem, jeżeli stanowią lub mogą stanowić zorganizowaną całość gospodarczą oraz prawami i obowiązkami związanymi z prowadzeniem gospodarstwa rolnego (art. 553 KC). Tym samym Sąd Najwyższy wyraźnie stwierdził, że gospodarstwo rolne nie jest dzisiaj określone obszarowo, a o jego charakterze decyduje zorganizowana na nim działalność gospodarcza. W powyższej sytuacji nie można jednoznacznie odpowiedzieć na pytanie, czy przejęta przez pracownika w formie darowizny część gospodarstwa rolnego o wielkości 16 arów rzeczywiście stanowi przejęcie gospodarstwa rolnego, a od tego zależy, czy okres pracy w gospodarstwie rodziców w latach: sierpień 1981r. – 31 grudnia 1982r. zostanie zaliczony do pracowniczego okresu zatrudnienia. Prowadzenie gospodarstwa rolnego (wydzielonego jako część z innego gospodarstwa rolnego) zgodnie z ustawą musi być udokumentowane przez pracownika stosownym zaświadczeniem, które na jego wniosek wydaje właściwy urząd gminy. W razie braku możliwości wydania takiego zaświadczenia okresy pracy w gospodarstwie mogą zostać udowodnione również na podstawie zeznań co najmniej 2 świadków zamieszkujących w tym czasie na terenie, na którym jest położone to gospodarstwo rolne. Przepisy ustawy nie wskazują, przed kim zeznania świadków powinny być złożone. Należy przyjąć, że zeznania mogą być złożone nie tylko przed urzędnikiem gminy, ale również przed notariuszem lub pracodawcą zatrudniającym pracownika. Przepisy ustawy nie wymagają zatem od osoby zainteresowanej przedkładania pracodawcy innych dokumentów potwierdzających okresy jej pracy w gospodarstwie rolnym. Przepisy nie przewidują innej możliwości dokumentowania. Na pojęcie gospodarstwa rolnego mogą składać się nieruchomości stanowiące całość gospodarstwa, a z punktu prawnego stanowią odrębne oddalone od siebie nieruchomości. Bardzo często osoba prowadząca gospodarstwo rolne jest właścicielem działek rolnych, które nie sąsiadują ze sobą. Nie ma znaczenia również, że nieruchomości położone są na obszarze różnych wsi. Tym samym pracownikowi, który dokumentuje posiadanie prawa do nieruchomości rolnej o obszarze 0,3 ha, a jego małżonek dokumentuje prawo do nieruchomości rolnej o wielkości 0,8 ha, należy zaliczyć czas prowadzenia indywidualnego gospodarstwa rolnego lub pracy w takim gospodarstwie, prowadzonym przez współmałżonka. Granice czasowe prowadzenia własnego gospodarstwa rolnego nie zostały w tym przypadku wskazane. Ważne jest tylko to, aby pracownik udowodnił prowadzenie gospodarstwa rolnego. W przypadku wykonywania pracy w indywidualnym gospodarstwie rolnym w charakterze domownika w rozumieniu przepisów o ubezpieczeniu rolników indywidualnych i członków ich rodzin – po 31 grudnia 1982r. – pracownik nie ma obowiązku dokumentowania faktu płacenia składek na ubezpieczenie za domownika, gdyż takiego obowiązku przepisy ustawy nie przewidują. Nauka w szkole ponadgimnazjalnej w okresie 1 stycznia 1983r. – 31 grudnia 1990r. nie zawsze wyklucza zaliczenia pracy w indywidualnym gospodarstwie rolnym do pracowniczego stażu pracy, jeżeli pracownik dochodził lub dojeżdżał do szkoły codziennie. Definicja domownika obowiązująca w przepisach do 31 grudnia 1990 r. była inna od tej, jaka obowiązuje od 1 stycznia 1991 r. Zgodnie z art. 2 pkt 2 obowiązującej wówczas ustawy z 14 grudnia 1982 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników indywidualnych i członków ich rodzi (tekst jedn.: Dz. U. z 1989 r. Nr 24, poz. 133 z późn. zm.) do 31 grudnia 1990 r. za domownika uznawany był: a) członek rodziny rolnika, jak i inna osoba pracująca i pozostająca we wspólnym gospodarstwie domowym z rolnikiem, b) członek rodziny rolnika, jak i inna osoba pracująca jeśli ukończyły 16 lat, c) członek rodziny rolnika, jak i inna osoba pracująca jeśli nie podlegały obowiązkowi ubezpieczenia, praca ta zaś stanowiła dla nich główne źródło utrzymania. Od dnia 1 stycznia 1991 r. zgodnie z art. 6 pkt 2 ustawy z 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (tekst jedn.: Dz. U. z 1998 r. Nr 7, poz. 25 z późn. zm.) za domownika uważa się osobę bliską rolnikowi, która: a) ukończyła 16 lat, b) pozostaje z rolnikiem we wspólnym gospodarstwie domowym lub zamieszkuje na terenie jego gospodarstwa rolnego albo w bliskim sąsiedztwie, c) stale pracuje w tym gospodarstwie rolnym, d) nie jest związana z rolnikiem stosunkiem pracy. W wyroku z 5 października 2001 r. (II SA 1858/01) Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie stwierdził, że zaświadczenie dotyczące okresu pracy w indywidualnym gospodarstwie rolnym rodziców w charakterze domownika powinno być wydane w oparciu o pojęcie domownika, wynikające z przepisów ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników indywidualnych i członków ich rodzin. Ustawa o wliczaniu okresów pracy w art. 1 ust. 3 odwołuje się bowiem do powyższej ustawy. Obowiązująca wówczas ustawa z 14 grudnia 1982 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników indywidualnych i członków ich rodzin (DzU nr 40, poz. 260 ze zm.) wskazuje pojęcie domownika w art. 2 pkt 2. Według § 2 ust. 2 obowiązującego do 31 grudnia 1990r. rozporządzenia Rady Ministrów z 28 marca 1983 r. (Dz. U. z 1988 r. Nr 2, poz. 10 z późn. zm.) sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników indywidualnych i członków ich rodzin praca domownika w gospodarstwie rolnym nie stanowi głównego źródła utrzymania, jeżeli domownik kształcił się w szkole ponadpodstawowej lub wyższej. Od dnia 1 stycznia 1991r. przepisy wymagają, aby domownik pracował stale w gospodarstwie rolnym, odstępując od warunku głównego źródła utrzymania. Podstawa prawna: ustawa z dnia 20 lipca 1990 r. o wliczaniu okresów pracy w indywidualnym gospodarstwie rolnym do pracowniczego stażu pracy (Dz. U. Nr 54, poz. 310) art. 2 pkt 2 ustawy z 14 grudnia 1982 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników indywidualnych i członków ich rodzi (tekst jedn.: Dz. U. z 1989 r. Nr 24, poz. 133 z późn. zm.) § 2 ust. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z 28 marca 1983 r. sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników indywidualnych i członków ich rodzin (Dz. U. z 1988 r. Nr 2, poz. 10 z późn. zm.) art. 6 pkt 2 ustawy z 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (tekst jedn.: Dz. U. z 1998 r. Nr 7, poz. 25 z późn. zm.) wyrok NSA z 30 stycznia 2001 r., II SA 613/00 wyrok Sądu Najwyższego z dnia 16 grudnia 1994 r. I PRN 115/94 wyrok z dnia 5 lutego 1998 r. I PKN 511/97 Zygmunt Stanisławski 7 grudnia 2013r. Sortuj według: trafności - daty Pokaż wszystkie praca: EUROKONTAKT - oferty pracy: Francja, zagranica Przeglądaj wynagrodzenia: wynagrodzenia na stanowisku "Pomocniczy pracownik w gospodarstwie sadowniczym", lokalizacja: Francja, zagranicaZobacz częste pytania i odpowiedzi na temat firmy EUROKONTAKTPokaż wszystkie praca: gsuinter - oferty pracy: Holandia, zagranica Przeglądaj wynagrodzenia: wynagrodzenia na stanowisku "Pracownik gospodarstwa- praca przy zbiorach", lokalizacja: Holandia, zagranicaPokaż wszystkie praca: Interimax - oferty pracy: Francja, zagranica Przeglądaj wynagrodzenia: wynagrodzenia na stanowisku "Pracownik gospodarstwa – praca dla par", lokalizacja: Francja, zagranicaPokaż wszystkie praca: AngelCare 24 - oferty pracy: Niemcy, zagranica Przeglądaj wynagrodzenia: wynagrodzenia na stanowisku "OFERTA ZMIANOWA! OPIEKUNKA Z PODSTAWOWYM NIEMIECKIM DO SAMOTNEJ SENIORKI PRZY BALKONIKU", lokalizacja: Niemcy, zagranicaGrupa Bis-Pol WMFrancja, zagranicaPokaż wszystkie praca: Interimax - oferty pracy: Francja, zagranica Przeglądaj wynagrodzenia: wynagrodzenia na stanowisku "Pracownik na Gospodarstwie / Dojenie Krów", lokalizacja: Francja, zagranicaPokaż wszystkie praca: EUROKONTAKT - oferty pracy: Francja, zagranica Przeglądaj wynagrodzenia: wynagrodzenia na stanowisku "Pracownik do zbioru i pakowania sałaty", lokalizacja: Francja, zagranicaZobacz częste pytania i odpowiedzi na temat firmy EUROKONTAKT Otrzymuj bezpłatne powiadomienia z najnowszymi ofertami pracy Tworząc powiadomienie Job Alert, akceptujesz nasze Warunki. W każdej chwili możesz zmienić ustawienia zgody, anulując subskrypcję lub postępując w sposób opisany w naszych Warunkach. Zależy na jaką osobę się trafi - u znajomego jest młody pracownik z Ukrainy, gospodarstwo kilkaset ha, bydło opasowe, pełna mechanizacja. Pracownik jest taki, że super dba o sprzęt, jakość wykonywanej pracy no i jest dosyć ostrożny. Jeździ chyba wszystkim co mają jeśli potrzeba (ciągniki JD) a sprzęt nowoczesny. Niestety nie wiem ile mu płacą i jak się tu znalazł. U innego znajomego z kolei było małżeństwo z Ukrainy, ale tylko żona była chętna do pracy a facet nie bardzo to im podziękowali Praca przy bydle i ogólnie na gospodarstwie, pensja od 2500zł.

praca w gospodarstwie rolnym wujka